Tras a habitual parada estival, comeza un novo
curso político que estará marcado por unha alta inestabilidade. A ameaza dunha
nova recesión económica mundial está intensificando a disputa entre as grandes
potencias, como evidencia a guerra comercial que protagonizan Estados Unidos e
China. Medra o proteccionismo e, da súa man, volven vellas posicións
chovinistas que, en cada país, tratan de aliñar os traballadores e traballadoras
detrás da súa correspondente burguesía. O risco de que a actual guerra
económica que se libra entre as grandes potencias se converta nun enfrontamento
militar xeneralizado faise cada día máis patente, e da súa man crece a
militarización das economías e intensifícase a carreira de armamentos. Na Unión
Europea medran as contradicións internas, aguilloadas polo Brexit e pola máis que
previsible entrada en recesión da economía alemá. Os indicadores económicos non
son mellores no Reino Unido e Italia.
A política española desenvólvese nese mar de
contradicións, das que son reflexo as dúbidas que se manifestan no seo dos
grandes partidos capitalistas: conformar un novo Goberno socialdemócrata ou ir
a novas Eleccións Xerais o vindeiro 10 de novembro? Sobre esa cuestión pivotará
a política burguesa durante as próximas semanas. A clase obreira non debe deixarse
arrastrar a esa calella sen saída. Que haxa Goberno socialdemócrata ou liberal,
o certo é que os nosos problemas seguirán a ser os mesmos e se agravarán nun novo
escenario de crise capitalista.
É o momento de comezar a construír o país
para a clase obreira do que vimos falando. Un país que se constrúe no día a
día, en cada loita parcial, en cada centro de traballo, en cada actividade
convocada polas organizacións que forman parte do movemento obreiro. Non
debemos permanecer á expectativa. O movemento obreiro e sindical debe marcar o
terreo e influír de xeito determinante no ámbito político. Coloquemos cada quen
ante as súas propias contradicións esixindo a derrogación das dúas últimas reformas
laborais, tanto da reforma Rajoy, aprobada en 2012, como da reforma Zapatero,
aprobada en 2010. E, sobre esas bases, esixamos responsabilidades aos que dun
xeito ou doutro descargaron a última crise económica sobre as costas dos traballadores
e traballadoras.
Así propón o PCTE iniciar o novo curso
político. Fronte aos falsos dilemas, situemos reivindicacións concretas que exemplifiquen
o país para a clase obreira que queremos construír. Poñamos os intereses dos
traballadores e traballadoras no centro do debate político e combatamos a
ficción de que é posible unha xestión do capitalismo favorable aos intereses da
maioría do noso pobo. Chamamos a todos os traballadores e traballadoras a
organizarse nos seus centros de traballo, a fortalecer un movemento sindical
pegado ao terreo que sitúe no centro da súa acción os intereses de clase. Chamamos
a fortalecer decisivamente o Partido Comunista en cada barrio, en cada centro
de traballo e estudo. A burguesía estase preparando en previsión dunha nova
crise capitalista. O movemento obreiro debe facer o propio e prepararse para as
duras confrontacións de clase que están por vir.
No momento en que se escriben estas liñas
todo parece indicar que estamos abocados á celebración de novas Eleccións Xerais
o vindeiro 10 de novembro, se ben, dado o feroz oportunismo que caracteriza todas
as forzas socialdemócratas, chámense PSOE ou Unidas Podemos, calquera escenario
é posible na patética loita de relatos que están representando. Se hai novas eleccións,
o PCTE estará presente erguendo a voz do movemento obreiro e popular tamén no
plano electoral, permitindo que os traballadores e traballadoras do noso país poidan
elixir o necesario, elixir o camiño da loita e da defensa dos seus intereses. As
pasadas Eleccións Xerais saldáronse cun avance organizativo do PCTE en todos os
terreos. Hoxe, con máis experiencia e máis forza, dispoñémonos a empregar de
novo a loita electoral para fortalecer o Partido Comunista, para fortalecer
politicamente a clase obreira e construír un país á súa medida. Ningunha
confianza nas forzas políticas burguesas. Elixamos o camiño da loita, elixamos o
que hoxe é necesario.
Fonte: Nuevo Rumbo
Traducido pola Revista FORXA