Os ricos cada
vez son máis ricos e os pobres cada vez somos máis pobres. Perdemos dereitos
cada día, e pensar que esta situación vai mudar por si soa é unha ilusión. Vai
sendo hora de darlle a volta a esta situación.
Igual que fixeron outras xeracións, toca tomar
partido para defender os nosos dereitos e para conquistar outros novos.
Todos os gobernos que tivemos venderon á maioría
traballadora para acomodarse na xestión dun sistema que é incapaz de garantir
ningún dos dereitos que tanto custou conseguir.
Ao mesmo tempo, promoveuse e agrandouse a división
entre os traballadores. Quíxose destruír a identidade colectiva da clase
obreira para obrigarnos sempre a elixir entre o malo e o peor, a elixir o mal
menor, pero nunca a elixir sobre os nosos propios intereses.
Hoxe, o engano volve ser o mesmo. Xa se están a
desgañitar para que escollamos o sabor da salsa na que nos van cociñar, para
que decidamos a cor da vara coa que os vellos señoritos van seguir a darnos de
paus.
Pero xa abonda, levamos moito tempo a aceptar os
falsos dilemas do vello bipartidismo e os novos non nos ofrecen ningunha
alternativa real.
Toca pór en pé un proxecto da clase obreira e para
a clase obreira. Dos traballadores e para os traballadores. Sen hipotecas e sen
enganos, que sexa absolutamente independente e só responda aos intereses da
maioría traballadora e ante a maioría traballadora organizada.
Toca actuar sendo conscientes de que os nosos
dereitos e os nosos intereses, só podemos defendelos nós mesmos. Xa coñecemos perfectamente os límites dos
“gobernos do cambio”. Os mesmos problemas de sempre seguen aí, porque o seu
interese só é “gobernar mellor”, non gobernar para os traballadores e as
traballadoras. Non nos enganemos, baixo o capitalismo gobernar
“mellor” é gobernar para os capitalistas, e punto.
Confiar en que os nosos problemas se van resolver
sós a través das institucións é unha ilusión. Pero nas institución tamén debe
de estar presente a voz da nosa clase, para que se vexa que, como clase,
estamos unidos na defensa dos nosos dereitos.
Toca propor a nosa propia alternativa, deixar de
depender das propostas doutros. Os traballadores somos máis fortes se o Partido
Comunista é máis forte.
Hoxe, o Partido Comunista dos Traballadores da
Galiza é ese partido comunista, continuador da loita da nosa clase e do noso
pobo, cun programa político que só atende aos intereses dos millóns que
estivemos décadas asistindo á pelexa entre quen únicamente quere ver como
explotarnos mellor, como convencernos de aceptar as privatizacións e como
deixarnos sen país e sen dereitos ao meternos en alianzas de ladróns como a UE
ou a OTAN.
Hoxe pedímosche que nos deas o teu apoio para
estar presentes nas eleccións, para poder comezar a construír un país para ti.
Pero aspiramos a que, co teu apoio e a túa participación, haxa, de novo,
Partido Comunista.
