Aos obreiros e obreiras do noso país, á mocidade e estudantes, ás mulleres traballadoras, pensionistas e ao conxunto do pobo traballador!
Compañeiros e compañeiras:
O PCPE saúda a clase obreira e todo o pobo traballador con
ocasión da celebración do 1º de Maio. O noso Partido traballa no conxunto dos pobos
de España, xunto das organizacións sindicais, para lograr que este 1º de Maio
se converta nunha combativa xornada de loita dos traballadores e traballadoras,
convocando a tomar as rúas do noso país.
Por medio do presente chamamento, o Partido Comunista
trasládavos o seu punto de vista sobre o momento que vivimos e as tarefas que
temos por diante se queremos garantir unhas condicións de vida e de traballo
dignas para todos e todas.
Ningún
dereito foi conquistado sen loita.
Ao longo da Historia, a clase obreira conquistou os seus
dereitos librando unha intensa loita de clases contra o capital. Nunca nos regalaron
nada. Desde os comezos do movemento obreiro, foi a mobilización da clase obreira
a que lle arrancou á patronal e ao Goberno os dereitos cos que contamos hoxe.
Só coa nosa loita organizada poderemos manter os dereitos
actuais e avanzar en novas reivindicacións que melloren as condicións de vida e
de traballo da maioría social traballadora. Todos e todas sabemos, pola nosa
propia experiencia, que cando se loita organizadamente se avanza e que, cando
retrocede a nosa organización e a nosa capacidade de mobilización, a patronal e
o Goberno non dubidan en golpear os traballadores e traballadoras, en intensificar
a explotación laboral e en arrebatarnos dereitos sociais.
Por
un novo ciclo de mobilización masiva.
O pasado 8 de Marzo, Día Internacional da Muller
Traballadora, iniciamos un novo ciclo de mobilizacións. Por primeira vez en
moitos anos, a clase obreira púxose masivamente á fronte das loitas polos dereitos
das mulleres traballadoras, recuperando unha bandeira, a do 8 de Marzo, nacida do
corazón do movemento obreiro e que, por distintas vías, nos intentaran ripar, baleirando
de contido o que naceu como un día de loita.
Millóns de traballadoras e traballadores botámonos de novo
ás rúas esixindo a plena igualdade no ámbito laboral, esixindo a fin da
discriminación salarial, esixindo a fin de toda forma de violencia; esixindo
que se creen as condicións económicas e sociais que permitan liberar as mulleres
dos traballos reprodutivos, poñendo fin a toda forma de opresión para avanzar cara
a unha sociedade de persoas libres e iguais.
En paralelo aos paros laborais e ás masivas manifestacións
do Día Internacional da Muller Traballadora, millóns de pensionistas mobilizáronse
o 17 de marzo en defensa do sistema público de pensións, rexeitando masivamente
a perda de poder adquisitivo das pensións que supón a suba do 0,25% formulada
polo Goberno do Partido Popular, moi por baixo da suba dos prezos.
A mobilización en defensa do sistema público de pensións é
unha loita á que todas e todos estamos convocados. A perda do poder adquisitivo
das pensións, o incremento da idade legal de xubilación, as limitacións no
acceso á posibilidade dunha xubilación anticipada, as dificultades para acceder
a xubilacións de incapacidade, etc., foron impostas polos sucesivos Gobernos do
PSOE e do PP en beneficio da patronal e dos monopolios, que fan negocios
multimillonarios cos plans privados de pensións.
Ao mesmo tempo que as sucesivas reformas laborais reduciron
substancialmente as cotizacións empresariais, diminuíndo dese xeito o chamado
“peto das pensións”, pretenden que dediquemos unha parte crecente dos nosos
salarios a pagar plans de pensións privados cos que poder complementar as
pensións públicas, transferindo masivamente rendas do traballo ao capital.
A loita das mulleres traballadoras e dos e das pensionistas,
acompañados por millóns de traballadores e traballadoras, únese á loita que a
nosa clase social leva adiante en centos e centos de empresas, na que os nosos
compañeiros e compañeiras de clase enfrontan despedimentos, regulacións de emprego,
reducións salariais, etc., ou por un convenio colectivo que protexa os nosos
dereitos.
O 1º
de Maio debemos continuar a loita.
Todas esas loitas, que son as loitas dos traballadores e
traballadoras do noso país, deben proseguir o 1º de Maio. De novo estamos
convocados a encher as rúas da nosas cidades secundando masivamente as
manifestacións convocadas.
Logo de máis dunha década de crise capitalista, cuxas
consecuencias se descargaron sobre as nosas costas, chegou a hora de dicir:
basta!, chegou a hora de que a clase obreira e todo o pobo traballador nos
fagamos ouvir; pois sen nós non se move nin unha engrenaxe; non funciona a
industria, nin o transporte, nin o sector servizos, nin a sanidade, nin o ensino
… Nada funciona sen o noso traballo! E, xa que todo o producimos, temos dereito
a decidir sobre todos os aspectos da vida.
As loitas non rematarán o 1º de Maio. A Plataforma
Estatal pola Escola Pública, integrada por organizacións estudantís, sindicatos
do ensino e asociacións de nais e pais, chamaron a volver ocupar as rúas o
vindeiro 8 de Maio, no que se debe converter nunha importante mobilización contra
o “pacto educativo” que pretenden impoñer e na defensa dun sistema público de ensino
ao servizo do pobo traballador. Debemos organizar o contraataque nos centros de
estudo, xunto ao movemento estudantil e á mocidade, tamén no sector do ensino.
Unificar
todas as loitas no camiño da Folga Xeral.
Nun momento de especial debilidade do Goberno e de fortes
contradicións no seo da clase dominante, as nosas loitas deben unirse. Debemos preparar
as condicións para avanzar cara a unha nova Folga Xeral.
- Derrogación inmediata das reformas laborais e da reforma das pensións.
- Fin de toda discriminación laboral e da fenda salarial. A igual traballo, igual salario!
- Suba das pensións nos mesmos termos que soben os salarios de policías e gardas civís.
- Eliminación dos contratos en prácticas e formativos. Derrogación do Plan de Garantía Xuvenil.
O 1º de Maio debe ser un punto de inflexión no camiño cara
á Folga Xeral. Chegou o momento de unir todas as loitas, de pasar á ofensiva,
de organizar o contraataque.
Fortalecer
a organización sindical da clase obreira.
Non hai vitoria obreira posible sen organización. Entre as
nosas tarefas máis inmediatas está a de fortalecer a nosa organización sindical
nos centros de traballo e defender con intransixencia o dereito á negociación
colectiva.
Nos últimos anos, os capitalistas desenvolveron unha
intensa campaña para desacreditar o sindicalismo. Evidentemente, esa campaña viuse
favorecida por unha práctica sindical errónea, centrada no pacto e na
concertación social, afastada dos centros de traballo e, dese xeito, da propia
clase obreira e dos seus intereses. Mais somos os traballadores e as traballadoras
quen, coa nosa acción, debemos corrixir esa política abrindo un intenso debate
nos centros de traballo e no seo dos sindicatos; sen permitir que a propaganda
capitalista penetre nas nosas fileiras.
Non será a patronal quen nos diga que sindicatos precisamos.
Seremos nós quen, coa nosa participación e compromiso, corrixamos os errores, mudemos
o rumbo seguido nos últimos anos e constrúamos unha orientación sindical
clasista, unitaria, enfrontada aos capitalistas e ao capitalismo.
Por tanto, chamamos a clase obreira a afiliarse
masivamente nas organizacións sindicais, a participar activamente nos centros
de traballo, a erguer una liña sindical clasista baseada na unidade da clase
obreira, na reivindicación e na loita de clases.
A 200
anos do nacemento de Carlos Marx: Proletarios de todos os países, unídevos!
Este 1º de Maio reivindicamos a figura de Carlos Marx no
aniversario do seu natalicio. Reivindicamos a súa figura e a súa obra,
reivindicamos o marxismo-leninismo como ideoloxía e cosmovisión da clase obreira.
Nun momento en que o sistema imperialista mundial dá
claras evidencias de camiñar cara á barbarie, cara a unha nova guerra
xeneralizada, da que a agresión ao pobo sirio é tan só un sanguento exemplo,
reivindicamos o internacionalismo proletario como principio xeral da clase obreira
que, con independencia da súa nacionalidade, é unha soa clase obreira mundial.
Chamamos o conxunto dos traballadores e traballadoras a se
mobilizaren contra a guerra imperialista, en solidariedade cos nosos irmáns e irmás
de clase de todos os países, esixindo a saída de España de toda alianza
imperialista. Nin terra, nin mar, nin aire para os imperialistas! Esixamos a
saída de España da OTAN e da Unión Europea, esixamos o peche das bases
militares imperialistas no noso país.
Por
un país para a clase obreira!
A Historia demostrou que os dereitos da clase obreira non
poden ser garantidos polo sistema capitalista, que se fundamenta, precisamente,
na nosa explotación. Ningún dos nosos dereitos está garantido no capitalismo.
Por tanto, todas as nosas loitas deben ter como perspectiva xeral acumular forzas
para superar este sistema de explotación e barbarie baseado na explotación duns
seres humanos por outros.
Queremos un país para a clase obreira, en que a propiedade
dos medios de produción sexa unha propiedade social, de todos e todas; un país
soberano que rache con toda alianza imperialista; un país no que a clase obreira
e o pobo traballador tomen definitivamente o poder nas súas mans. Loitamos por
unha República Socialista baseada na unión libre e voluntaria de todos os pobos
de España.
Non hai futuro no capitalismo. Ningunha promesa de cambio
no marco do sistema capitalista se verá realizada. No capitalismo só teremos máis
explotación, máis miseria, máis represión e máis guerras criminais. Chamámoste
a fortalecer as fileiras do Partido Comunista, a intensificar a loita e a
participar, xunto ao noso Partido, nun 1º de Maio á ofensiva.
Viva a loita da clase obreira!
Proletarios de todos os países, unídevos!