Hai 46 anos, os obreiros do Naval Amador e
Daniel foron asasinados loitando polos dereitos dos traballadores e as
traballadoras.
Hoxe están a arrebatarnos todos estes dereitos
que fomos conquistando palmo a palmo e batalla tras batalla.
O inimigo de clase quere darnos a entender que
xa pasou á historia a nosa aspiración de obter contratos indefinidos,
seguridade no emprego, salarios dignos e pensións gañadas durante vidas
enteiras entregadas ao traballo. Que debemos renunciar a querer emprego estábel
que asegure o futuro da nosa mocidade, que hoxe se ve expulsada da súa terra.
Mentres a patronal despide e recorta salarios e
dereitos, os gobernos ao seu servizo lexislan e executan a liquidación das
pensións, da sanidade e da educación dos fillos e fillas da clase obreira.
Preténdese que os indicadores macroeconómicos
falen de recuperación, pero semella que tal recuperación só afecta aos
beneficios privados dos grandes monopolios. Pola contra, as clases traballadoras
seguen a sufrir polo enriquecemento duns poucos. Lonxe de desaparecer como
agoiraron os ideólogos da burguesía, a clase obreira segue a estar moi presente,
e medra numericamente en todo o mundo. Lonxe de mellorar as nosas condicións de
vida e traballo -como eles mesmos predicían-, cada día hai máis pobres e se
vive peor e menos anos.
O capital resolveu a súa crise cargándoa -coma
sempre fixo- nas costas da clase obreira e dos sectores populares cada día máis
empobrecidos.
A realidade amosa a falsidade das ilusións
reformistas sobre a posibilidade de mellorar a xestión do capitalismo e de enriquecer así as nosas condicións de vida e
traballo sen rachar co sistema.
Hoxe, que o capital está a asestar golpes de
morte á Negociación Colectiva das condicións de traballo, cómpre lembrar que Amador e
Daniel morreron loitando por un Convenio Xusto.
Hoxe que este sector produtivo estratéxico practicamente
agoniza en Galiza baixo a bota desindustrializadora da Unión Europea
capitalista e imperialista, cómpre lembrar que Amador e Daniel eran obreiros do
Naval.
Non haberá
mellora para a clase obreira e os
sectores populares se non damos intensificado a loita de clases nun sentido
revolucionario.
É necesario
fortalecer as organizacións obreiras, reactivar a loita obreira e sindical,
pular pola organización e a unidade da clase, avanzar na construción do Partido
que reactive as loitas populares e dote a estas de unidade estratéxica e de
Programa revolucionario.
Amador e Daniel,
presentes!
Viva a loita da
clase obreira!
Comunistas da Galiza-PCPE
10 de Marzo do 2018