O Partido Comunista dos Pobos de España segue con
preocupación os acontecementos que se suceden en Catalunya. Dende o
convencemento de que se aveciñan tempos difíciles, o noso Partido traslada unha
serie de reflexións coa intención de axudar a que os traballadores e
traballadoras do noso país defendan unha posición política independente,
evitando calquera división que prexudique a clase obreira e ao pobo.
1º.- O pasado 1 de outubro o pobo catalán mobilizouse
masivamente en defensa do seu dereito democrático á autodeterminación. Unha
mobilización que foi salvaxemente reprimida polo Estado español, causando
centos de feridos. O Goberno do Partido Popular é o único responsábel do
sucedido. As mobilizacións non perderon intensidade até o día de hoxe, no que
nos seguimos mobilizando masivamente contra a represión.
2º.- Hai tempo que vimos advertindo de que non é posíbel
o exercicio do dereito de autodeterminación no marco do capitalismo español. Na
nosa opinión, a derrota do Estado só é posíbel intensificando a loita obreira e
popular co obxectivo da toma do poder. Só derrotando ao Estado capitalista
poderán os pobos do Estado Español abrir o camiño que permita decidir libre e
democraticamente o seu futuro. Unha declaración unilateral de independencia non
terá ningunha efectividade real nun Estado en que se mantén intacto o poder dos
monopolios, e por tanto a capacidade deste de exercer a violencia.
3º.- A clase obreira catalá nada ten que gañar no
actual proceso independentista, dirixido por aqueles que durante as últimas
décadas intensificaron a explotación capitalista e reprimiron duramente as
mobilizacións obreiras e populares empregando aos Mossos d´Escuadra. O proxecto
que lidera o President Puigdemont, é máis do mesmo: un novo Estado capitalista
levantado sobre a propiedade privada dunha manda de parasitos e integrado no
marco da Unión Europea, alianza imperialista enfrontada aos intereses da clase
obreira e dos pobos.
O inimigo da clase obreira é o capitalismo e non os
traballadores e traballadoras de calquera outra nación. Ningunha confianza no
Goberno de Catalunya. Situemos en primeiro lugar as reivindicacións de clase e
pronto veremos como se disolve a falsa aparencia de “unidade nacional” entre
explotados e explotadores que nin existe nin pode existir baixo ningunha
bandeira nacional.
4º.- Propugnamos a máis ampla unidade entre os
traballadores e traballadoras de todos os pobos do Estado Español e chamamos a
defender os nosos intereses de clase por enriba de calquera división nacional.
Ao mesmo tempo, chamamos aos traballadores dos pobos do Estado Español a
levantarse e loitar contra a represión que están a sufrir os nosos irmáns de
clase e amplos sectores populares en Catalunya. A clase obreira debe rexeitar
de plano a actitude do Goberno español, o avance da reacción e calquera
manifestación de odio.
A represión que hoxe se emprega en Catalunya é a mesma
que vimos sufrindo en cada folga, en cada mobilización que emprendemos; e se
hoxe se lexitimase baixo calquera pretexto en Catalunya, mañá intensificarase
en todo o Estado, facendo moito máis difícil a defensa dos nosos dereitos.
5º.- Non podemos compartir a proposta de declaración
unilateral de independencia realizada polo Goberno catalán. A clase obreira
catalá nada ten que gañar coa independencia, que non sexa máis división e máis
represión. Chamamos a loitar contra a dereita catalá, coa que non temos
ningún obxectivo común. Trátase da mesma dereita que onte nos reprimía salvaxemente,
que hoxe trata de instrumentalizarnos e que mañá, no marco hipotético dun
ilusorio Estado capitalista catalán independente, non dubidaría en volver
reprimirnos salvaxemente e en intensificar a explotación da clase obreira por
todos os medios ao seu alcance. É a mesma dereita que, no máis que probábel
caso de que non acade a independencia, frustrará e traizoará as expectativas
creadas en amplos sectores populares da man dun novo acordo entre explotadores.
6º.- Nestes momentos o Goberno do PP trata de chegar a
un consenso con PSOE e Cidadáns sobre a forma en que van exercer a represión. A
suspensión da autonomía catalá, aplicando o artigo 155 da Constitución, é unha
posibilidade real; pero non a única. Felipe VI permanece calado á espera de que
a burguesía –incluída a catalá- chegue a un consenso sobre os pasos a dar, só
nese momento se atreverá a pronunciarse publicamente, tratando de lograr unha
lexitimidade coa que hoxe non conta, seguindo o exemplo do seu pai durante o
Golpe de estado do 23-F.
No momento presente só caben dúas alternativas para o
Estado: a suspensión da autonomía catalá, por unha ou outra vía, ou a moción de
censura para situar á fronte do Goberno español a un interlocutor que poida
negociar unha saída viábel en termos capitalistas co Goberno catalán. En ambos
os casos, perde a clase obreira e perde o pobo.
7º.- A clase obreira debe levantar a súa propia
alternativa política. Defender un país para a clase obreira, no que os medios
de produción fundamentais sexan propiedade estatal, no que os traballadores e
traballadoras se apropien do froito do seu traballo e dirixan a economía, no
que se poña fin a toda forma de explotación duns seres humanos por outros. Un
país no que non caiba ningunha forma de opresión e no que os pobos e nacións,
libre e democraticamente, se pronuncien a favor da unidade no marco dunha
República Socialista. Un país no que o poder estea en mans da clase obreira e se
fundamente, como principio inalienábel, na unión libre e voluntaria entre os
nosos pobos, baseada na máis firme unidade de todos os traballadores.
8º.- A clase obreira debe manter unha liña de acción
independente:
- Chamamos á loita solidaria de toda a clase
obreira contra calquera tipo de represión estatal contra as lexítimas
mobilizacións do pobo catalán e contra calquera manifestación de odio.
Paremos o avance da reacción!
- Chamamos a loitar contra o Goberno do Partido
Popular, contra a Monarquía e contra o avance da reacción. Abaixo o
Goberno, abaixo a Monarquía!
- Chamamos a non confiar na posibilidade dunha
moción de censura protagonizada polo PSOE e Podemos, dirixida a reformar a
Constitución para modernizar o capitalismo español, facendo máis eficaz a
explotación, no marco imperialista da Unión Europea do capital e a guerra.
Ningunha confianza na socialdemocracia!
- Chamamos a situar nas cuestións de clase e as
reivindicacións obreiras e populares nas mobilizacións que se desenvolven
en Catalunya, opóndose a vías mortas que non traerán beneficio algún á
nosa clase. Pola independencia da clase obreira!
- Chamamos á máxima unidade da clase obreira de
todos os pobos de España, á solidariedade e á loita para debilitar a
dominación capitalista en Catalunya e no conxunto de España, abrindo o
camiño á construción dun país para a clase obreira, baseado no poder
obreiro e popular que terá por base a unión libre de pobos libres que
sirva de base á futura República Socialista. Por un país para a clase
obreira!
Secretariado Político do PCPE | 2 de outubro,
2017