Desde Comunistas
da Galiza-PCPE e os Colectivos da Mocidade Comunista (CMC) queremos achegar a
nosa solidariedade cos traballadores de Médicos Sen Fronteiras de Galicia que
denuncian a precariedade e as condicións laborais ás que son sometidos por
parte de quen en teoría defende os dereitos humanos pero non inclúe nos mesmos
o dereito a un traballo e unhas condicións
laborais dignas.
Esta situación
afecta fundamentalmente aos captadores de socios de MSF, na maioría mozos e
mozas incorporados ao mundo laboral e aos cales non lles queda máis remedio que
aceptar as condicións que impón MSF a través da súa política de contratación
que é a propia de calquera gran empresa.
Entre as
prácticas humanitarias desta ONG destacan o buscar optimizar beneficios ou a
hostilidade cara á actividade sindical e a organización dos traballadores e
traballadoras que ademais denuncian que Médicos Sen Fronteiras despedirá ao 80%
do persoal ao acollerse a unha cláusula de produtividade.
Unha vez máis é
preciso desenmascarar e desmitificar as chamadas ONGs e denunciar o papel que
cumpren como axentes ao servizo dos poderes económicos e financeiros.
Médicos Sen
fronteiras foi fundada en 1971 por Bernard Kouchner, coñecido tecnócrata que
formou parte de distintos gobernos burgueses en Francia ou tamén coñecido por
ser designado Alto Representante das Nacións Unidas en Kosovo, sendo gobernador
efectivo do novo estado da mafia albanesa trala agresión militar da OTAN contra
Serbia. Firme defensor das doutrinas que defenden a inxerencia e o
intervencionismo "humanitario", apoiou a guerra de Iraq que provocou
centos de miles de mortos e o desprazamento de preto de 5 millóns de persoas.
Hai que denunciar
o discurso hipócrita de Médicos Sen Fronteiras e do resto de organismos non
gobernamentais; desenmascarar as súas políticas criminais como parte do aparato
de propaganda da OTAN e de diversos países capitalistas para xustificar as
intervencións militares e as agresións contra os pobos, como en Iugoslavia,
Libia ou actualmente en Siria.
Os monopolios e
os seus xestores impoñen unha dobre carga á clase obreira: a de pagar impostos
para soster economicamente aos estados capitalistas e a solidariedade a través
de organismos non gobernamentais para paliar as consecuencias das políticas
exteriores e tamén interiores deses mesmos estados.
Debemos loitar
contra os tentáculos do poder que representan as ONGs, por un mundo sen
guerras, sen fame sen miseria e sen explotación, un sistema onde sexan
garantidos todos os nosos dereitos básicos: sanidade, vivenda, emprego,
educación... Un mundo no que a mocidade, a clase obreira e os pobos non sexan
sacrificados para satisfacer as necesidades dos monopolios.
POR UN PAÍS PARA A CLASE
OBREIRA!
NIN TERRA, NIN MAR, NIN AIRE
PARA OS IMPERIALISTAS!