O KKE solidarízase co pobo chipriota e chama ao resto de pobos de Europa a rexeitar a chantaxe do capital, da UE e do FMI.
A Oficina de Prensa do CC do KKE no seu comunicado destaca que:
“O KKE expresa a súa solidariedade co pobo chipriota contra a chantaxe e as medidas brutais impostas pola Unión Europea, o FMI, coa complicidade dos gobernos burgueses, como o goberno grego e o goberno chipriota, co fin de asegurar os intereses do capital. O “non” ao plan da Unión Europea non é algo unificado. Existe o “non” do pobo e o “non” dos que queren servir aos intereses particulares dos monopolios.
Os diversos plans alternativos para o financiamento da economía chipriota -coaimplicación de Rusia e doutros Estados ou con préstamo interno que terá un impacto negativo sobre os fondos de seguridade, ou mediante o regreso á moeda nacional segundo opinan varias forzas- ata se se aplican, levarán a unha calexa sen saída para os intereses do pobo. Estes plans apuntan a entregar parte dos recursos enerxéticos do país aos monopolios. A confrontación das dúas fórmulas no marco da UE non ten que ver cos intereses do pobo.
Confírmase que a xestión da crise capitalista, co predominio dos monopolios na economía e a través da participación na Unión Europea ou outras alianzas imperialistas, é sempre a costa dos traballadores.
As medidas antipopulares non teñen que ver só co recorte inaceptábel dos aforros do pobo senón que atacan o conxunto dos dereitos dos traballadores en Chipre, promoven as privatizacións e son iguais ás medidas que golpean ao pobo grego e os demais pobos da Unión Europea. O rexeitamento polo parlamento chipriota do plan de Eurogrupo sobre o recorte dos aforros non debe levar á compracencia achega do futuro. O pobo chipriota debe utilizar este desenvolvemento para fortalecer a súa loita contra as medidas antipopulares.
Os acontecementos en Chipre, a intensificación do ataque antipopular, revelan unha vez máis a magnitude da decepción dos pobos por aquelas forzas que propagan que a adhesión á Unión Europea traería a prosperidade, a converxencia, a solidariedade a favor dos pobos. Así é a Unión Europea e non se pode cambiar. Tanto se prevalecen na Unión Europea, Alemaña e os países que se alinean con esta, coma se se forman outros eixes e alianzas, como é a alianza dos países do Sur, como di SYRIZA, a esencia é a mesma: que a Unión Europea é unha alianza depredadora que ataca aos traballadores en xeral co fin de asegurar a rendibilidade dos grupos empresariais.
Os acontecementos confirman que hoxe, en condicións de crise moi profunda, estanse fortalecendo as tendencias centrífugas na Unión Europea e na zona euro, estanse reforzando os antagonismos entre os países e os sectores do capital sobre quen será máis beneficiado da crise, quen terá menos perdas. Estase intensificando a competencia polo control dos recursos naturais e as rutas de transporte de enerxía, sobre todo na rexión do Mediterráneo Oriental, que conleva perigos imprevisíbeis para os pobos.
O pobo grego, o pobo chipriota e os demais pobos de Europa poden e deben deixar a súa pegada nos acontecementos. Deben rexeitar a chantaxe do capital, da Unión Europea, do FMI. Non deben aliñarse detrás de ningunha potencia imperialista. Deben seguir o camiño para a saída da Unión Europea e das alianzas imperialistas.”
[Fonte: LMO]
Comunicado do Comité Central do KKE sobre os desenvolvementos en Chipre.
O KKE condena o acordo de Eurogrupo sobre Chipre e expresa a súa solidariedade co pobo chipriota na confrontación das medidas antipopulares que se implementan na súa contra.
A aplicación do acordo constitúe unha escalada da ofensiva antipopular con consecuencias dramáticas como a redución dos salarios, a demolición dos fondos de seguridade social e de benestar, a aceleración das privatizacións, o rápido aumento do desemprego. A primeira negativa do parlamento chipriota tiña que ver coa conservación de Chipre como paraíso fiscal para os monopolios e coa defensa dos intereses da burguesía. Non tiña que ver cos intereses dos traballadores. Os acontecementos recentes demostran a necesidade de que os pobos se ergan contra a “vía de sentido único da UE” e as medidas antipopulares.
A crise en Chipre créase por factores internos, é un produto da vía de desenvolvemento capitalista de Chipre e da súa incorporación na Unión Europea en condicións dun estoupido máis xeral da crise de sobreacumulación de capitais. Non existen crises importadas ou exportadas. Ademais, os primeiros síntomas evidentes da crise apareceron a finais de 2011, cando por primeira vez suscitouse o asunto de recorrer aos mecanismos da Unión Europea e da zona euro.
A crise estalaría ata se Chipre non fose un dos paraísos fiscais, aínda que o sistema financeiro “inflado”, que non constitúe unha peculiaridade nacional chipriota, complica e agrava a situación. A depreciación dos capitais sobreacumulados dos bancos chipriotas é o punto de partida para a promoción de diversos obxectivos e ten como obxectivo a transformación de Chipre nun elo débil no interior da zona euro.
É certo que a xestión e o desenvolvemento da crise vense afectados tamén polas contradicións interimperialistas sobre como se distribuirán os danos derivados desta, así como quen se beneficiarán dos xacementos de hidrocarburos na rexión. Recorrer de axuda a un ou outro centro imperialista non resolve o problema senón que o coloca máis profundamente no vórtice das contradicións e os antagonismos interimperialistas. Isto foi demostrado polas ilusións con respecto á utilización da Rusia capitalista polo goberno burgués de Chipre.
Só en condicións de poder obreiro existen posibilidades de utilización das contradicións e é realista o obxectivo de desenvolver relacións económicas de beneficio mutuo con outros países da rexión. Este poder buscará a cooperación con Estados e pobos que obxectivamente teñen un interese directo en resistir aos centros económicos, políticos e militares do imperialismo. Tratará de utilizar toda brecha adecuada na “fronte” imperialista debido ás contradicións interimperialistas para salvagardar os intereses do pobo.
As leis da economía capitalista non se poden utilizar a favor dos traballadores a través dun goberno de xestión e negociación de “dereitas”, nin de “esquerdas”. Non pode haber negociación a favor do pobo, como di SYRIZA, no marco da alianza depredadora da Unión Europea, o cal foi demostrado polo feito de que o parlamento chipriota votou xa 25 leis do Memorándum, malia que intencións tiña o goberno anterior. O que se di achega dunha negociación dinámica é unha burla consciente do pobo.
Tampouco é unha solución a favor do pobo a posición de estar dentro ou fóra da zona euro, ou a posición dentro da zona euro pero fóra da Troika.
Ademais, confirmouse que a cuestión de Chipre, como unha cuestión de invasión e de ocupación, non se podía resolver con xustiza dentro da Unión Europea. Os imperialistas descartaron o dereito internacional así como as decisións do Consello de Seguridade da ONU. A cuestión chipriota hoxe condúcese a un novo “Plan Annan”, ou talvez a unha versión aínda peor. En xeral, a situación no Mediterráneo Oriental é cada vez máis complexa sobre todo despois do achegamento de Turquía e Israel así como as aspiracións que se manifestaron en Exipto en relación coa revisión da ZEE con Chipre, no fondo das reclamacións turcas.
Os representantes do goberno tripartito que piden á Unión Europea que exprese a súa solidariedade cun dos seus Estados membros, enganan ao pobo deliberadamente. A chamada solidariedade na Unión Europea é unha hipocresía porque as relacións entre os Estados capitalistas son relacións de desigualdade e de dominación do máis forte. As teorías de SYRIZA e sobre todo dos Gregos Independentes e do Amencer Dourado, que atribúen a postura da Unión Europea á hostilidade contra Grecia ou á hostilidade contra os países do Sur, ocultan as responsabilidades da Unión Europea e dos gobernos burgueses.
“Esquecen” que o ataque contra o sistema bancario de Chipre produciuse despois de que o control do sistema bancario de cada país polo Banco Central Europeo foi decidido e legxislado, un desenvolvemento que foi aplaudido por todos os partidos da “vía de sentido único da UE”.
Hoxe en día, o liderado político de Chipre trata de fomentar novas ilusións con respecto á transformación da illa nun centro de enerxía mentres que o pobo traballador estará no centro do ataque clasista lanzado polos grupos monopolistas. Durante todos estes anos, confirmouse a posición do KKE de que a adhesión de Chipre á Unión Europea non resolveu, senón, ao contrario, complicou a cuestión nacional de Chipre que se agravará aínda máis trala incorporación de Chipre á Asociación para a Paz da OTAN.
O único camiño tamén para o pobo chipriota é a súa loita pola retirada da Unión Europea e pola socialización dos monopolios co seu propio poder. Este é o camiño da loita por unha solución esencial e xusta da cuestión chipriota. Neste camiño deben reunirse os pobos dos 27 Estados membros da Unión Europea para que a riqueza que se produce pase ás mans dos pobos.
Atenas 26/3/2013
CC do KKE
[Fonte: KKE]