Amancio Ortega, un dos millonarios máis grandes
do mundo, é exemplo permanente do bo facer empresarial que fan os
xornalistas-lacaios. A realidade deste personaxe, que nos venden como un
abnegado e solidario empresario, é moi distinta.
Como non podía ser doutro xeito, a explotación é
a súa bandeira.
Fai estes días un ano, o diario conservador O
Mundo en Galiza publicaba unha portada esclarecedora (seguramente buscando
mellores investimentos publicitarios de Inditex), e é que ata neste Estado de
Benestar do Occidente "avanzado" foi e é produto da explotación
histórica da "periferia" do capitalismo (esa periferia que cada vez
máis vai atrapando gran parte de países como Portugal, Grecia e o noso).
Como dixo Marx, o capitalismo naceu chorreando
sangue e nunca deixou de acompañarse dela. E cando non a viamos é porque nos
estaban deixando cegos con señuelos de "clase media" cuxo contrapunto
é do tipo que abaixo se describe:
INDITEX, O CORTE INGLÉS E CORTEFIEL..."exemplos" empresariais.
As adolescentes son atraídas polos seus
empregadores con falsas promesas dunha vida mellor que inclúe comida e
aloxamento nas mesmas factorías, e empuxadas polos seus pais polo reclamo dun
salario diferido que cobrarán ao acabar os seus contratos para costear a súa
dote e contraer matrimonio.
Semana laboral de 72 horas, con xornadas forzosas
de 12 horas diarias durante os picos de produción e sen recibir a cambio
compensación económica; liberdade de movementos estritamente restrinxida ao
interior do complexo téxtil, que só poden abandonar unha vez ao mes e baixo
vixilancia; contratos exclusivamente verbais que son frecuentemente violados
pola empresa e prohibición expresa de afiliarse a un sindicato.
Máis información en "El Confidencial" e descargar informe completo (en inglés)
[Fonte: Insurgente]